Realny współczynnik odrzuceń w Universal Google Analytics

Jakiś czas temu pisałem o kodzie, który pozwala na obliczanie realnego współczynnika odrzuceń. Wówczas pisałem o wdrożeniu skryptu dla kodu asynchronicznego. W tym artykule opiszę szybko implementację skryptu dla kodu Universal Google Analytics.

Co to jest ten współczynnik odrzuceń i realny współczynnik odrzuceń?

Dla przypomnienia współczynnik odrzuceń to udział jednoodsłonowych wizyt w obrębie ruchu internetowego (użytkownik wszedł na stronę i nie wykonał żadnej kolejnej odsłony na stronie internetowej).

Wspominałem przy tym artykule, że przy współczynniku odrzuceń pojawia się problem rozróżnienia danych o tych użytkownikach, którzy nie byli zainteresowani treścią witryny, opuszczając witrynę kilka sekund po przybyciu na nią od tych użytkownikach, którzy faktycznie wykonując tylko jedną odsłonę na serwisie, znaleźli tam to czego poszukiwali (mogli na tej podstronie spędzić nawet stosunkowo dużo czasu).

Realny współczynnik odrzuceń to sposób, który pozwala określić graniczną wartość czasu, powyżej którego nawet jednoodłonowa wizyta nie będzie uznawana za odrzucenie.

Wdrożenie skryptu realnego Współczynnika odrzuceń w kodzie Universal Google Analytics

W celu sprawdzenia, ilu użytkowników spędziło na podstronie więcej niż 10 sekund wystarczy poniżej funkcji _trackPageview dodać wywołanie zdarzenia Google Analytics.

Przykładowy skrypt w kodzie asynchronicznym wyglądał następująco:

setTimeout('_gaq.push([\'_trackEvent\',\'CzasUzytkownika\', \'BezOdrzucen\', \'Powyżej 10 sekund\'])',10000);

w kodzie Universal analytics.js wygląda on następująco:

setTimeout("ga('send','event','CzasUzytkownika','BezOdrzucen', 'Powyżej 10 sekund')",10000);

gdzie

• CzasUzytkownika – kategoria zdarzenia
• BezOdrzucen – akcja użytkownika, który został więcej niż 10 sekund na podstronie
• Powyzej 10 sekund – wartość dla akcji
• 10000 – 10 sekund wyrażona w milisekundach

Z kodem podstawowy Google Analytics wyglądałoby to następująco:

<script type="text/javascript">// <![CDATA[
(function(i,s,o,g,r,a,m){i['GoogleAnalyticsObject']=r;i[r]=i[r]||function(){
(i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments)},i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o),
m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m)
})(window,document,'script','//www.google-analytics.com/analytics.js','ga');
ga('create', 'UA-123456-1', 'auto');
ga('send', 'pageview');
setTimeout("ga('send','event','CzasUzytkownika','BezOdrzucen', 'Powyżej 10 sekund')",10000);
// ]]></script>

Realny wskaźnik odrzuceń w raportach Google Analytics

Poniżej można zobaczyć realny wskaźnik odrzuceń, który uzyskałem po wprowadzeniu tego rozwiązania. W tym przypadku jako odrzucenie uznawany jest tylko taki odwiedzający, który odwiedził jedynie jedną podstronę serwisu i spędził na tej podstronie mniej niż 10 sekund.

Dla porównania statystyki z tego samego serwisu z analogicznego okresu tydzień wcześniej, przed wdrożeniem tego serwisu. Jak widać realny wskaźnik odrzuceń liczony jako: 1 podstrona na serwisie i czas poniżej 10 sekund na tej podstronie jest o kilkadziesiąt procent niższy od nominalnego wskaźnika odrzuceń liczonego jedynie jako jedna podstrona odwiedzona w czasie wizyty.

Czy wdrażać te rozwiązanie?

Oczywiście na to pytanie każdy musi sobie odpowiedzieć sam. Ważne jest, aby wiedzieć, co to rozwiązanie ze sobą niesie i w jaki sposób to wpływa ono na pokazywane dane.